zaterdag 19 mei 2018

We zijn er nog hoor

Het vergaat jullie vast hetzelfde als ons. . . . . De tijd lijkt te vliegen. Zo plaats je een blogberichtje en zo ben je een paar maanden verder. Maar we zijn er dus nog ;-)  Bezig met van alles en nog wat. De afgelopen tijd ben ik bezig geweest met het (be)schilderen van twee geboortekistjes.


Ik wist dat er op het geboortekaartje van mijn kleinzoon een foto zou komen. Nu kan ik best een klein beetje tekenen en schilderen, maar een foto naschilderen, nee, da's voor mij veel te hoog gegrepen. Dus tja, wat moest ik dan. . . . .  Nu hebben de papa en mama van Micah zijn babykamer versierd met muurstickers. Dus heb ik dat idee maar gebruikt voor het kistje.


Omdat ik niet op het geboortekaartje hoefde te wachten, kon ik alvast aan de slag. Was best veel werk. Maarja, voor je kleinkind doe je alles toch?   *Ü*


Ik heb eindeloos kleuren acrylverf staan mengen. De naam en geboortedatum kom ik natuurlijk pas als laatste toevoegen. Wat Micah van zijn kistje vindt, kan hij me nog niet vertellen, maar z'n papa en mama zijn er in ieder geval blij mee.

Maar zoals ik eerder vertelde, deze mazzeloma kreeg niet één kleinkind, maar twee (en er zat maar één week tussen de geboortes). Mijn kleindochter werd tegen de verwachtingen in als eerste geboren. Voor haar kistje ben ik wel uitgegaan van het geboortekaartje.


Na het bewerkelijke kistje voor Micah was die voor Fenna haast een makkie.


Sowieso maar 3 kleuren. Dat scheelde veel verf mengen.


Ook de papa en mama van Fenna zijn blij met dit cadeau. En Fenna? Dat hoor ik later wel, als ze het me zelf kan vertellen.

Binnenkort gaat Esther jullie bijpraten over haar borduuravonturen en de andere handwerkprojecten die de laatste tijd uit haar handen zijn gekomen.

Voor nu, een fijn Pinksterweekend allemaal.



vrijdag 19 januari 2018

Toile de Jouy 2


Zoals jullie weten heb ik het borduren herontdekt. En dan vooral op gedessineerde stof. Ik heb dat al laten zien in eerdere berichtjes. Maar op Toile de Jouy vind ik het wel heel erg leuk. Het is net een kleurplaat maken, tegenwoordig ook weer in bij volwassenen.


Met eenvoudige steken wordt het al heel mooi. Misschien dat de eenvoud juist het succes is! Het voedt ook het perfectionisme in me: steeds mooiere steken maken. Dit ook als voorbereiding op een werkstuk dat ik ga maken met een pakket uit Bretagne. Hier komt dus een vervolg op.



En naar eigen smaak en inzicht de kleuren bepalen staat mij erg aan. Ik ben nooit groot fan geweest van 'voorgeschreven' pakketten. Op het gebied van handwerken ben ik te eigenzinnig om me te houden aan de patronen. (Hoewel er nu wel een pakket op me wacht, eentje met uitdaging!)


Wat ik aan borduren ook erg waardeer is, is dat het niet met een paar uurtjes af is. Ik heb een enorme 'productiesnelheid' op het gebied van breien en haken. Ik geef m'n werkstukken graag en makkelijk weg. Maar of iedereen daar nu steeds op zit te wachten????


Voor dit werkstuk heeft m'n man op het Waterlooplein een mooie lijst op de kop getikt. Dat maakt het bijzonder. Zoals we zelf ook zijn: een combi en Texel en Amsterdam *U*
Dit geborduurde schilderij pronkt nu boven de trap waar de kleuterfoto's van de kinderen na 20 jaar wel opgeborgen mochten worden. ;-)