zaterdag 19 mei 2018

We zijn er nog hoor

Het vergaat jullie vast hetzelfde als ons. . . . . De tijd lijkt te vliegen. Zo plaats je een blogberichtje en zo ben je een paar maanden verder. Maar we zijn er dus nog ;-)  Bezig met van alles en nog wat. De afgelopen tijd ben ik bezig geweest met het (be)schilderen van twee geboortekistjes.


Ik wist dat er op het geboortekaartje van mijn kleinzoon een foto zou komen. Nu kan ik best een klein beetje tekenen en schilderen, maar een foto naschilderen, nee, da's voor mij veel te hoog gegrepen. Dus tja, wat moest ik dan. . . . .  Nu hebben de papa en mama van Micah zijn babykamer versierd met muurstickers. Dus heb ik dat idee maar gebruikt voor het kistje.


Omdat ik niet op het geboortekaartje hoefde te wachten, kon ik alvast aan de slag. Was best veel werk. Maarja, voor je kleinkind doe je alles toch?   *Ü*


Ik heb eindeloos kleuren acrylverf staan mengen. De naam en geboortedatum kom ik natuurlijk pas als laatste toevoegen. Wat Micah van zijn kistje vindt, kan hij me nog niet vertellen, maar z'n papa en mama zijn er in ieder geval blij mee.

Maar zoals ik eerder vertelde, deze mazzeloma kreeg niet één kleinkind, maar twee (en er zat maar één week tussen de geboortes). Mijn kleindochter werd tegen de verwachtingen in als eerste geboren. Voor haar kistje ben ik wel uitgegaan van het geboortekaartje.


Na het bewerkelijke kistje voor Micah was die voor Fenna haast een makkie.


Sowieso maar 3 kleuren. Dat scheelde veel verf mengen.


Ook de papa en mama van Fenna zijn blij met dit cadeau. En Fenna? Dat hoor ik later wel, als ze het me zelf kan vertellen.

Binnenkort gaat Esther jullie bijpraten over haar borduuravonturen en de andere handwerkprojecten die de laatste tijd uit haar handen zijn gekomen.

Voor nu, een fijn Pinksterweekend allemaal.