vrijdag 26 februari 2016

Zussendeken 2

We haken alledrie vrolijk verder aan onze zussendekens. Na de eerste rand van Esther was het nu mijn beurt om een rand te verzinnen. Dus dook ik in de Haakbijbel. Dat levert bijna keuzestress op, er staan zóveel mooie steken in. Nu heb ik een zwak voor waaiersteken, dus was de keus toch redelijk snel gemaakt.
De Pauwensteek. Dat is steek 43 uit de Haakbijbel.
Ik appte een fotootje van de steek naar Esther en Astrid en we gingen allemaal meteen aan de slag. Nu moet je weten dat wij héél veel appen en ook de fotootjes vliegen over en weer. Esther vroeg waarom ik de boogjes niet had laten verspringen, zoals haar boogjes.
Ik snapte er niets van, had ik dan het patroon zo verkeerd gelezen? De steek van Esther zag er heel anders uit. Ook die van Astrid leek niet op de mijne, kijk maar:
Na wat heen en weer ge-app kwamen we erachter dat ik een foto van de verkeerde pagina had geappt.
Niet de Pauwensteek had ik naar Esther en Astrid gestuurd, maar de Bladersteek. Die staat een pagina verderop in de Haakbijbel. Lekker suf ☺.
Tja, we hadden alledrie de rand al bijna af voordat we dit ontdekten. Dus maar besloten gewoon door te gaan. Een volgende keer heb ik een makkie met het uitzoeken van een steek, dan mogen Esther en Astrid de Pauwensteek doen en haak ik de Bladersteek ☺☺.

Dit is de deken van Esther tot en met deze rand.

En hier een foto van een stukje van de mijne:

Vorige keer vertelden we al dat Esther en ik ervaren haaksters zijn. Astrid is een newbie. En die meid heeft een doorzettingsvermogen! Petje af voor haar hoor. Ga er maar aan staan om tegen twee ervaren haaksters op te haken aan zo'n groot project. ☺ Als het werk haar niet zint, haalt ze het uit en begint ze (na wat hulp via de app) gewoon opnieuw. En moet je kijken, dat ziet er toch hartstikke goed uit.

En inmiddels zijn we bezig met de volgende rand. Deze keer een steek die door Astrid is uitgezocht. Ook weer een hele mooie. Daarvan de volgende keer wat foto's. We houden jullie op de hoogte.




vrijdag 19 februari 2016

Tussendoortje

De laatste Zussendag was bij mij thuis. Ik woon niet ver van een mooie wolwinkel. Esther en Astrid vinden het heerlijk om daar even te gaan 'strûnen'. En natuurlijk vind ik het geen straf om mee te gaan ☺.
In die winkel verkopen ze prachtige bollen Colortwist garen. Ik had er al tig keer omheen lopen draaien en kon nu de verleiding écht niet langer weerstaan. Dus ging er een mooie bol mee naar huis. En dan ligt zo'n bol te branden in mijn haakmandje natuurlijk. Je raadt het al, meteen aan de slag gegaan.
In het echt zijn de kleuren nog veel mooier dan op de foto's.
Het Southbay patroon is overal op Internet te vinden. Het blijft een van mijn favoriete patronen voor een omslagdoek.
En ik ben blij met het resultaat ☺.

En de zussendeken, hoe is het daarmee? We haken dapper verder. Volgende week kunnen we de volgende rand laten zien. Hier alvast een sneak preview:
Allemaal weer een heel fijn handwerkweekend.



vrijdag 12 februari 2016

Zussendeken

Wat was het een gezellige dag. Bij Paula eerst koffie en thee gedaan met heerlijk eigen gemaakte appelcake erbij. En we hadden natuurlijk een stapel handwerk mee om aan elkaar te laten zien. Wat we via foto’s al hadden gezien, konden we nu in het echt bewonderen en vastpakken.
Vooral elkaar inspireren is zo leuk op zo’n zussendag. De ideeën borrelden al snel op. We hadden een missie en dat is samen de voorraad die we alle drie hebben opgebouwd te gaan gebruiken.
Ruim een jaar geleden hadden Paula en ik een randjesdeken gehaakt. ”Onze eigen CAL” noemden we dat al gekscherend. Nu wilde Astrid ook graag meedoen aan zo’n project. Het idee was geboren! Een zussendeken!
Paula en ik hebben al een jarenlange haakervaring opgebouwd en dit is dé gelegenheid voor Astrid om haar vaardigheid te vergroten.

We gingen direct aan de slag, eerst een basis van lossen met daarop stokjes.
Ik had de eer de eerste rand te verzinnen.
Ach de stokjes werden vasten. Ik blijf een eigenwijs persoon! En dan een rand met hartjes. Ik deed 2 toeren hartjes. Paula en Astrid ieder 1 toer.
Astrid koos dun garen met dubbele draad.
Dit is Paula’s deken. Hier zie je ook meteen de zogenaamde tussenranden die we steeds herhalen om de deken niet al te bont te maken.
We gebruiken de granny-steek en de V-steek.
Ik haak met katoen en naald 3,5. En ik voeg ook steeds toeren met de V-steek en de granny-steek toe.
De steken pinnen we op ons gezamenlijk bord Zussendeken op Pinterest.
Neem hier maar eens een kijkje. 
Nog een mooie close-up van Paula’s deken.
En dan nog alle gebruikte randen tot nu toe.
We haken naar eigen inzicht en afhankelijk van de voorraad. Ik heb ook nog groene toeren met vasten toegevoegd. Dat geeft de deken ritme en stevigheid.

Nu ik  een dagje aan de overkant was,  moest er nog even gewinkeld worden bij onze favoriete wolwinkel.  We gingen weer kopje onder in al die mooie wolletjes. En we konden de verleiding niet weerstaan en hebben toch nog weer wat garen mee genomen voor handwerkjes naast de zussendeken.
Ik heb mijn oude liefde weer teruggevonden en ben weer regelmatig aan het breien. Deze bolletjes stone washed smeekten om met me mee te gaan naar huis. Het gaat een trui of vest worden die ik van boven naar beneden ga breien.
Een nieuwe uitdaging.

Wij gaan een weekend vol handwerk tegemoet.
Geniet allemaal van het komend weekend!


vrijdag 5 februari 2016

De deken is klaar

De deken zit in elkaar maar wat een werk! Ik heb al heel wat dekens gemaakt en bij alle dekens een andere methode gebruikt om de lapjes met elkaar te verbinden.
Bij deze tetrisdeken wilde ik een dunne omlijning van de blokjes precies zo als het spelletje eruit ziet.
Ik ben wat gaan zoeken op internet en Pinterest en vond hier een mooie methode. Deze steekjes vallen mooi tussen de blokjes en dat was wat ik zocht.
Van ieder blokje neem je de achterste lus op en je haakt daar een halve vaste in. Dat ging niet zo soepel als ik hoopte. Ieder lusje moest ik apart oppakken en doorhalen, ik heb werkelijk eelt op mijn vingertop van deze klus!
Maar met een geweldig resultaat vind ik zelf. Ik ben erg kritisch over mijn eigen werk maar hier ben ik zowaar tevreden over.
De deken ligt al op het bed van mijn zoon. Ik heb hem even gekaapt om een fotoshoot te maken. Hier zie je meteen hoe goed hij kleurt bij zijn kamer.
Door de week studeert hij aan de overkant. Zo noemen Texelaars de vaste wal. Met de klemtoon op de laatste lettergreep. Zeg je het fout, dan verraadt de overkànter zich. Ik ben blij dat de deken thuisthuis blijft. Zo noemen de studenten dan weer hun ouderlijk huis.
Even mee naar buiten. De kleuren springen je tegemoet.
Nog even op mijn eigen bed. Oh wat zou ik graag een deken maken voor onszelf. Maar dan moet ik even een kleine 200 uur vinden om nog een deken te haken.
Op de eetkamerbank staat hij ook al zo mooi.
Het blijft een plaatje.

Ik ga weer verder met andere handwerkideeën uitvoeren en wie weet komt er op mijn bed ook een gehaakte lapjesdeken.

Allemaal een creatief weekend toegewenst!