Een onschuldige verslaving

In een vorig bericht zei ik al dat er met m'n productie niets mis is, maar dat het bloggen er helaas bij ingeschoten was. Dusss hou je vast, hier volgt een overzicht van m'n breisels. Ik denk wel eens wat bezielt me toch om juist in de zomer te gaan breien?!?!

Dit vestje is gemaakt van Farbklexx, handgeverfde strengen Merinowol met polyamide. Super zacht!

Wat dan weer heel geinig is: de breipennetjes passen bij de kleuren van het vestje. In de jaren 80 heb ik ze in Parijs gekocht. Als ik een mini-breiwerkje maak komen ze heel goed van pas.

Het volgende project was een vest van dikke Merino wol. Punt van discussie blijft of dit nu grijs of lavendel is.

Wat me vooral aansprak was het steekje. Alle toeren worden recht gebreid. De teruggaande naald wordt 1 steek recht gebreid, 1 steek averecht afgehaald met de draad achter het werk, (wat de goede kant is). Met een oneven aantal steken krijg je dit mooie honingraatje.

Van pennen  7 naar pennen 2,5! Dat is een verschil van dag en nacht. Als ik eerlijk moet zijn, brei ik het liefst met de dunne pennen. Vooral het breien met rondbreinaalden vind ik het fijnst. Voor een mutsje kies ik dan 40cm lengte. Dat zoeft er echt over!

Voor het 'kroontje' zijn wel gewone sokkennaalden zonder knop nodig. Ik blijf wel de imperfectie irritant vinden. Wat een geluk dat hij op mijn hoofd zit, dus ik kan het niet zien ;-)

Tja, manlief wilde ook een muts. Dus nog zo'n bolletje verloopgaren gehaald en een glad mutsje gebreid. In de zomer gebreid en nu in november heerlijk op onze hoofden bij de frisse avondwandeling.

Je snapt het, een variatie gemaakt in de kroon.

Tenslotte nog een schapenmuts gemaakt van IJslandse wol. Dikke pennen, snel werk. In één vrije dag gebreid in oktober. Hij is voor een goede vriend die viel als een blok voor de schaapjes. Maandag komt hij hem persoonlijk halen. Aangezien hij regelmatig in het Midden-Oosten verblijft, heeft hij hem hier in ons koude kikkerlandje wel nodig ;-)

Ondertussen borduur ik gewoon verder en brei ik er lustig op los als het te donker is om de kleuren van m'n DMC te kunnen onderscheiden. Is dit nu een verslaving of gewoon een heerlijke hobby??

Inspiratie genoeg

Opeens krijg je nieuws en dan heb je meteen weer een heleboel inspiratie. Raden jullie het al?

Ja, er komt niet één kleinkind, maar meteen twee. En zeer waarschijnlijk worden ze niet op dezelfde dag geboren. *Ü*

Dit is een boxkleed in wording. Schoondochter S wil hem graag zelf naaien, maar dat middenpaneel was wat veel van het goede. Dat heb ik dus gemaakt. De rest gaat ze zelf doen.

De lapjes heb ik voor haar op maat gesneden. Het is best een flink project als je voor het eerst zoiets gaat doen, dus moet ik het haar maar een beetje makkelijk maken toch?

Beide schoondochters zijn gek op Somebunny to Love. Schoondochter M heeft aardig wat borduurpatronen. Iets anders borduurpatronen kan ik er ook niet van vinden. Dus aan de hand van een 10 x 10 cm plaatje van een borduurpatroon een grotere tekening gemaakt.

En dat vervolgens in stofjes omgezet. Voor M ga ik een ander patroon gebruiken.

Bij Stip en Haak vond ik leuke haakpatroontjes voor bijtringen (ik moet even thuis raken in wat er nu allemaal 'in' is hoor ☺).

Op de eerste borduurde ik oogjes. Vond dat uiteindelijk toch niet zo mooi, dus voor de tweede maar veiligheidsoogjes gebruikt. En natuurlijk garen uit m'n voorraad, dat snap je.

Op Pinterest vond ik een foto van een leuk knuffelkonijntje. Er zat een patroon bij, maar geen beschrijving van hoe het in elkaar moest. 

Dat lijf was een makkie, dat koppie was een ander verhaal. Of eigenlijk de oren. Hoe moesten die er nou tussen of aan. Na veel geknoei kwam dit uit de bus. Achteraf ontdekte ik dat ik de oren er anders aan had moeten zetten. Afijn, nummer twee gaat vast beter. 

Het kleurige katoentje had ik nog in m'n lappenkast liggen. De witte stof is van die heerlijk zachte Nicky-velours.

Heerlijk, al dat gefreubel. S liet bij de Hema omslagdoeken zien die ze mooi vond. En wafelstof is weer helemaal hip begreep ik. Afijn, weer een idee dus ;-)

Met een poesje en mintgroen randje voor de één. . . . 

. . . .  en een konijntje en heldergroen randje voor de ander. Ja, de smaken van de dames verschillen gelukkig.

En nu? Aan de slag met het tweede boxkleed, dat ga ik wel helemaal zelf maken. M is niet zo van het naaien. Genoeg te doen dus de komende maanden, hihi.

Allemaal een fijn weekend en heel veel handwerkplezier.

Toile de Jouy

Oempf dat is een lange tijd geleden dat ik een bericht gemaakt heb. Dat was niet de bedoeling. Maar ja ik woon in een toeristengebied en m'n werk gaat mee op en neer met de drukte hier op Texel. Het lijkt erop dat het iets rustiger gaat worden.... En als ik omkijk naar de afgelopen periode heb ik best veel gemaakt. Ik heb het borduren herontdekt zoals hier te lezen is.

Aan het begin van de zomer had ik al stof besteld: Toile de Jouy. Ooit van gehoord???
Ik vind het super-romantisch! Meteen maar in 3 kleuren besteld, maar de blauwe liet nog op zich wachten. Niet getreurd, ik ben gewoon begonnen.

Er staan verschillende tafereeltjes verspreid op de stof. Eerst maar eens een mooie uitgekozen.

De borduurring kwam weer goed van pas. Het werkt echt prettig als de stof een beetje opgespannen blijft tijdens het werken. En dan spannend! De eerste steek.

Het wijst zich vanzelf. 'Gewoon' de tekeningen volgen en een beetje fantasie gebruiken.

Dan weer kleurtjes kiezen. Nog steeds het goedkope spul en DMC. Ik kan je zeggen, ik kies voortaan voor kwaliteit!

Het groeide maar door onder m'n handen. O, o, wat heb ik genoten tijdens het borduren. De lange zomeravonden waren goed gevuld.

En dan is het KLAAR! Fijn en jammer. Ik moet altijd 'afkicken' nadat ik een WIP heb afgerond.

In een  bijpassend lijstje staat m'n pronkie op de tv-kast *U*

Ik heb nog veel meer gemaakt afgelopen zomer, zelfs warme mutsjes.
En bij deze de belofte om dat wél snel te laten zien!