Lokaal???

Tegenwoordig moet je wel om het milieu denken, wat je ook doet.
Reizen, eten, woon-werkverkeer, vrijetijdsbesteding....
Ik moet eerlijk zeggen dat ik dat best ingewikkeld vind. Gebruik je geen plastic tassen meer, blijkt dat de productie van papieren tassen ook vreselijk schadelijk is.
Dus we zijn begonnen met lokaal eten, dat is alvast wat.
Iedere woensdag plaatsen we onze bestelling in de webwinkel van texelsekost.nl.
We eten heerlijk de lokale producten in het juiste seizoen. Pfff dat scheelt al een stukje ’eetschaamte’.

Zoals je ondertussen wel weet ben ik ook fervent breister. Ik ben de laatste tijd in de ban van de Texelse Schapenwol.

Deze wol is niet speciaal lekker zacht maar ik vind het een geweldig Texels product!
Ik zie hier iedere dag de schaapjes in de wei met hun heerlijk warme vachtjes.
Haha zo wil ik ook wel lekker warm blijven.

Eerst maar eens een sjaal op de pennen gezet van de dikste variant met pen 6.

 Hij pakte wel erg robuust uit en toch verrassend soepel na een badje met Eucalan. Ik doopte hem tot Mannensjaal van Texelse Schapenwol.

Op de paspop is het wel duidelijk, voor mij vind ik hem iets te robuust. Maar menig vrouw zal er wel fijn in willen wegduiken.

Nog zoiets wat ik heerlijk vind om te doen. Mutsjes breien! Maar dan met dunne pennen, 3 mm is toch wel mijn favoriete maat.

En hoe het dan zit met Lokaal???
Ik bedacht dat breien met Texelse Schapenwol dus ook lokaal en super verantwoord is ;-)
En bovendien hoef ik me nergens voor de schamen!

Maar ik ben er nog niet klaar mee, hoor.
Er is een top-down gebreide brandingwitte trui in de maak. Maar daar over een andere keer meer......

De Weversmarkt

Echt! Heus! Ik had me zo voorgenomen alleen te gaan kijken op de markt.
Maar dat bleek toch te moeilijk. Ik viel als een blok voor een prachtige streng moerbeizijde.
Helemaal mijn kleurtjes ook nog!

Thuisgekomen heb ik hem meteen opgerold tot een bol. Dat het een kanten sjaal moest worden was niet meer dan logisch voor mij. Ik ben nl al heel lang in de ban van kantbreien.

Het is altijd verrassend hoe zo'n streng eruit komt te zien na het oprollen.
Ik heb daar geen apparaat voor maar gebruik de leuning van de eetkamerstoel voor. Net als vroeger thuis. 😊

Dezelfde avond ben ik begonnen met breien. Tegenwoordig brei ik bijna alles op rondbreinaalden. Maar dat is met kantwerk niet ideaal.

Op rechte pennen gaat het beter, de steken zijn veel beter te zien. Let op hoe erg het werk in elkaar gaat zitten tijdens het breien.

Ik ben groot fan van Eucalan. (Nee hoor geen aandelen, hihi) Breiwerk knapt daar altijd enorm van op. Ik zeg altijd dat je in het water al voelt hoe het werk zich ontspant.

Nog even een leuk shot en dan is ie klaar voor gebruik!

Nu is het wachten op frisse momenten om hem te gaan dragen. Zijde draagt overigens heerlijk en hij is super licht, 100 gram.

inspiratie in de "achtertuin"

De lente is officieel begonnen! Wat een genot om met dit lekkere weer een mooie wandeling te maken.

Ik heb het geluk dat ik zo vanuit huis de natuur in kan lopen. Wie al eens op Texel is geweest weet dat daar van die "halve" schuurtjes staan waar de boeren van alles voor de schapenhouderij in opslaan. Níet de schapen zelf, zij hebben hun dikke vacht die bescherming biedt.

Al geruime tijd ben ik op een idee aan het broeden om iets met viltlapjes te maken. En dan geen knuffel of popje maar een "volwassen" ding. Ik maakte een foto van de boet op de Hoge Berg. Met behulp van m'n Ipad werkte ik dat uit tot een leuke voorstelling.

Aan de slag met potlood en papier. Heel handig is dat je op het touchscreen mooi kan in- en uitzoomen. Een groen lapje van 20x30 cm is de ondergrond waar ik de losse delen op vastgezet heb met festonsteekjes. Met veel pas- en meetwerk heb ik het landschap ingevuld.

Tenslotte met 6 draadjes DMC het geheel omgezoomd. Even 2 streepjes op m'n duim gezet met pen om de steekgrootte gelijk te houden. dit trucje had ik op Pinterest gezien.

Ik had de smaak te pakken en ook de vuurtoren bewerkt tot schilderijtje.

Op dezelfde wijze heb ik het tafereeltje weer opgebouwd.
Zóóó leuk om te doen.
Festonrandje erom en klaar!

Een tijdje geleden heb ik een workshop natvilten en droogvilten gedaan. Echt ontzettend leuk om te doen. Ik had beloofd daar wat van te laten zien. Maar ik ben natuurlijk vergeten goede foto's te maken. Dus nu moeten jullie maar wachten op m'n eerste echte werkstuk.

Dun en Dik

De afgelopen maanden ben ik helemaal in de brei-modus. Er lagen weer bolletjes te lonken naar mij.
Het is sokkenwol maar ook zeer geschikt voor een vest vind ik.

De kleuren vind ik prachtig.
Dan word ik overenthousiast en kies er 2.

 Eerst een lang vest gebreid. Van maar 400 gram! Met een gaatjes-patroon erin. Erg leuk om te doen.

Deze vesten zijn 'top-down' gebreid. Dat vind ik echt dé ontdekking op breigebied.
Dat geeft de mogelijkheid om tijdens het breien het vest te passen en de lengte te bepalen aan de hand van de hoeveelheid wol die ik heb.
Er komt ook vast en zeker nog een vest of trui van m'n restjes. Dit is de manier om ze gelijkmatig op te breien.

En dan deze bult wol.... Na de deken van Big Wool van 2 weken geleden is deze berg een uitdaging.

Deze keer wilde ik er iets van haken.
Deze dikke haaknaald moest ik er speciaal voor aanschaffen want die zat nog niet in mijn assortiment. 12 mm!

Na een kwartiertje was dit al ontstaan.
Wat een contrast met m'n breiwerken, over een vest doe ik toch wel een week of 3-4.

Het is erg lastig om het eindresultaat op de foto te krijgen. Het meet 1,10 m x 1,10 m.
Daarom maar een detailfoto van het midden.
Komende dagen ga ik een workshop vilten doen.
Droogvilten en natvilten. Ik kijk er naar uit!
Nieuwe technieken leren is zo leuk. Bij de natviltdag ga ik uitzoeken of ik dit werkstuk kan gaan vervilten. Hij krimpt dan wel maar dat geeft niet bij dit formaat. Als het lukt volgen de foto's natuurlijk binnenkort :-)

Twee kanten omslagdoeken

Een paar jaar geleden heb ik de Weversmarkt in Hoorn bezocht samen met Paula. Daar kocht ik een mooi boek over kantbreien. Dat boek heb ik van-voor-naar-achter en vice versa doorgenomen. Heel veel inspiratie opgedaan...en dan moet het komen tot zelf maken. Rond Kerst heb ik een bruine omslagdoek gebreid. Het is een mooie volle kleur bruin. Vorige week zei ik al dat ik niet zo van bruin houd, maar dat gelooft niemand meer natuurlijk!

Deze mooie Zweedse wol bleek erg geschikt voor het kantbreien. Als ik in de stad ben, neus ik regelmatig in de wolwinkels bij de diverse 'lacegarens'. Maar ik kom nooit tot aankoop, tot ik dit garen ontdekte. Gewoon bij mij in het dorp.

Ik ben in feite nog een beginner op kantbrei-gebied, dus een tamelijk eenvoudig patroon gekozen.
De zigzag ontstaat door 2 steken samen te breien en aan de andere kant van de baan een omslag te maken. En dat 9 banen van 11 steken naast elkaar.

Het resultaat is helemaal niet verkeerd vind ik. (Dat wil dus zeggen dat ik er stiekem wel trots op ben;-)   ).

En dan mag de omslagdoek een tijd in de winkel staan.

En dan heb ik de gewoonte om direct een soortgelijk project te beginnen. Zoals ik vorige week schreef, moet ik een beetje rustig aan doen met lopen dus dat gaf me de gelegenheid om de volgende omslagdoek snel af te maken.

Tijdens het breien ziet het werk er altijd 'kreukelig'uit. Een badje met Eucalan doet wonderen. Niet uitspoelen en de omslagdoek liggend laten drogen, daar knapt hij van op!

Deze steek bleek nog eenvoudiger van die van de bruine omslagdoek. Het is maar 1 van de 4 toeren een patroonsteek. De rest is gewoon recht of averecht. Ik roep vaak, heel flauw, breien is niet moeilijk hoor, het is niet meer dan recht en averecht.

Het is zo leuk om nog even te schikken met het breiwerk. Deze komt op een donkere achtergrond mooier uit.

De beide omslagdoeken heb ik gebreid om een zomerjurkje op te leuken en op frisse avonden te dragen. Nu maar wachten op warmere dagen. Daar is vandaag wel veel fantasie voor nodig!!
Tot die tijd staan ze gezusterlijk in de winkel.

Hoe een verstuikte enkel leidt tot een warme deken

Als fanatiek wandelaar verkondig ik altijd dat het een gezonde sport is vanwege de geringe blessures!
Tja laat ik nu vorige week op een joekel van een dennenappel gaan staan. Daar is mijn enkel niet tegen bestand. Op naar de fysio die hem stevig inpakte in tape en RUST voorschreef. Daar kan ik dus niet mee staan, letterlijk en figuurlijk.
Dé manier om aan de bank gekluisterd te blijven is een groot breiwerk beginnen.

Deze bol Big Wool nodigde me uit om een woondeken te gaan breien. Op pennen 10. Ik ben meer van de dunne draadjes op pennen 3. Maar dit was een fijne uitdaging omdat ik die uren op de bank vol moest maken. Deze superdikke wol lonkte al een hele tijd naar me in de winkel van De Witte Engel. Ik ben op de fiets (lopen kon tenslotte niet meer) een voorraad gaan halen.

Zoals je ziet aan de lege wikkels is het gelukt :-).
Al met al gaf het m'n enkel 10 volle uren rust de afgelopen dagen.
En zo geeft zo'n ongelukje toch een leuk resultaat.

Hij roetsjte echt van de pennen en toen uitproberen waar hij het mooiste staat.

Gek, ik had nooit het idee dat m'n huiskamer zo 'bruin' was. Maar op de foto's toont het mooi met deze warme deken.

Er is nog meer ontstaan in de creatieve uurtjes maar daar over een andere keer meer.

Toile de Jouy 2

Zoals jullie weten heb ik het borduren herontdekt. En dan vooral op gedessineerde stof. Ik heb dat al laten zien in eerdere berichtjes. Maar op Toile de Jouy vind ik het wel heel erg leuk. Het is net een kleurplaat maken, tegenwoordig ook weer in bij volwassenen.

Met eenvoudige steken wordt het al heel mooi. Misschien dat de eenvoud juist het succes is! Het voedt ook het perfectionisme in me: steeds mooiere steken maken. Dit ook als voorbereiding op een werkstuk dat ik ga maken met een pakket uit Bretagne. Hier komt dus een vervolg op.

En naar eigen smaak en inzicht de kleuren bepalen staat mij erg aan. Ik ben nooit groot fan geweest van 'voorgeschreven' pakketten. Op het gebied van handwerken ben ik te eigenzinnig om me te houden aan de patronen. (Hoewel er nu wel een pakket op me wacht, eentje met uitdaging!)

Wat ik aan borduren ook erg waardeer is, is dat het niet met een paar uurtjes af is. Ik heb een enorme 'productiesnelheid' op het gebied van breien en haken. Ik geef m'n werkstukken graag en makkelijk weg. Maar of iedereen daar nu steeds op zit te wachten????

Voor dit werkstuk heeft m'n man op het Waterlooplein een mooie lijst op de kop getikt. Dat maakt het bijzonder. Zoals we zelf ook zijn: een combi en Texel en Amsterdam *U*
Dit geborduurde schilderij pronkt nu boven de trap waar de kleuterfoto's van de kinderen na 20 jaar wel opgeborgen mochten worden. ;-)