Zussendeken

Wat was het een gezellige dag. Bij Paula eerst koffie en thee gedaan met heerlijk eigen gemaakte appelcake erbij. En we hadden natuurlijk een stapel handwerk mee om aan elkaar te laten zien. Wat we via foto’s al hadden gezien, konden we nu in het echt bewonderen en vastpakken.

Vooral elkaar inspireren is zo leuk op zo’n zussendag. De ideeën borrelden al snel op. We hadden een missie en dat is samen de voorraad die we alle drie hebben opgebouwd te gaan gebruiken.

Ruim een jaar geleden hadden Paula en ik een randjesdeken gehaakt. ”Onze eigen CAL” noemden we dat al gekscherend. Nu wilde Astrid ook graag meedoen aan zo’n project. Het idee was geboren! Een zussendeken!

Paula en ik hebben al een jarenlange haakervaring opgebouwd en dit is dé gelegenheid voor Astrid om haar vaardigheid te vergroten.

We gingen direct aan de slag, eerst een basis van lossen met daarop stokjes.

Ik had de eer de eerste rand te verzinnen.

Ach de stokjes werden vasten. Ik blijf een eigenwijs persoon! En dan een rand met hartjes. Ik deed 2 toeren hartjes. Paula en Astrid ieder 1 toer.

Astrid koos dun garen met dubbele draad.

Dit is Paula’s deken. Hier zie je ook meteen de zogenaamde tussenranden die we steeds herhalen om de deken niet al te bont te maken.

We gebruiken de granny-steek en de V-steek.

Ik haak met katoen en naald 3,5. En ik voeg ook steeds toeren met de V-steek en de granny-steek toe.

De steken pinnen we op ons gezamenlijk bord Zussendeken op Pinterest.

Neem hier maar eens een kijkje. 

Nog een mooie close-up van Paula’s deken.

En dan nog alle gebruikte randen tot nu toe.

We haken naar eigen inzicht en afhankelijk van de voorraad. Ik heb ook nog groene toeren met vasten toegevoegd. Dat geeft de deken ritme en stevigheid.

Nu ik  een dagje aan de overkant was,  moest er nog even gewinkeld worden bij onze favoriete wolwinkel.  We gingen weer kopje onder in al die mooie wolletjes. En we konden de verleiding niet weerstaan en hebben toch nog weer wat garen mee genomen voor handwerkjes naast de zussendeken.

Ik heb mijn oude liefde weer teruggevonden en ben weer regelmatig aan het breien. Deze bolletjes stone washed smeekten om met me mee te gaan naar huis. Het gaat een trui of vest worden die ik van boven naar beneden ga breien.

Een nieuwe uitdaging.

Wij gaan een weekend vol handwerk tegemoet.

Geniet allemaal van het komend weekend!

De deken is klaar

De deken zit in elkaar maar wat een werk! Ik heb al heel wat dekens gemaakt en bij alle dekens een andere methode gebruikt om de lapjes met elkaar te verbinden.

Bij deze tetrisdeken wilde ik een dunne omlijning van de blokjes precies zo als het spelletje eruit ziet.

Ik ben wat gaan zoeken op internet en Pinterest en vond hier een mooie methode. Deze steekjes vallen mooi tussen de blokjes en dat was wat ik zocht.

Van ieder blokje neem je de achterste lus op en je haakt daar een halve vaste in. Dat ging niet zo soepel als ik hoopte. Ieder lusje moest ik apart oppakken en doorhalen, ik heb werkelijk eelt op mijn vingertop van deze klus!

Maar met een geweldig resultaat vind ik zelf. Ik ben erg kritisch over mijn eigen werk maar hier ben ik zowaar tevreden over.

De deken ligt al op het bed van mijn zoon. Ik heb hem even gekaapt om een fotoshoot te maken. Hier zie je meteen hoe goed hij kleurt bij zijn kamer.

Door de week studeert hij aan de overkant. Zo noemen Texelaars de vaste wal. Met de klemtoon op de laatste lettergreep. Zeg je het fout, dan verraadt de overkànter zich. Ik ben blij dat de deken thuisthuis blijft. Zo noemen de studenten dan weer hun ouderlijk huis.

Even mee naar buiten. De kleuren springen je tegemoet.

Nog even op mijn eigen bed. Oh wat zou ik graag een deken maken voor onszelf. Maar dan moet ik even een kleine 200 uur vinden om nog een deken te haken.

Op de eetkamerbank staat hij ook al zo mooi.

Het blijft een plaatje.

Ik ga weer verder met andere handwerkideeën uitvoeren en wie weet komt er op mijn bed ook een gehaakte lapjesdeken.

Allemaal een creatief weekend toegewenst!